Sroka Jacek Boeken

Planowanie i ewaluacja polityk publicznych to jedne z kluczowych składników programowania polityki publicznej opartej na dowodach. W modelu tym, mającym bezpośrednie zastosowanie w praktyce, poszukuje się rozwiązań pomagających radzić sobie z zalewem informacji w praktycznych warunkach wdrażania konkretnych programów sektorowych, czy sekcjonalnych polityk publicznych. Podręcznik wyróżnia metoda, w której oprócz modeli i narzędzi typowych dla nauki o polityce publicznej wykorzystuje się elementy nauk prawnych, socjologii polityki, organizacji i zarządzania. Treść jest podana w sposób pogłębiony, uporządkowany i przystępny. Oprócz waloru wykładowego, sformułowanie modelowych uściśleń mających wartość analityczną, a zarazem podręcznikową przyczyni się do metodycznego uporządkowania ważnego działu nauki o polityce publicznej, jakim jest programowanie, planowanie, zarządzanie i ewaluacja w politykach publicznych. Podręcznik stanowi ofertę dla studentów administracji, politologii, stosunków międzynarodowych, prawa, ekonomii oraz kierunków pokrewnych na studiach tak licencjackich, jak i magisterskich. Może być także przydatny dla słuchaczy studiów podyplomowych, doktorantów, ale również praktyków administracji rządowej i samorządowej, liderów społecznych, przedstawicieli organizacji pozarządowych oraz osób zainteresowanych sprawami publicznymi.

Opracowanie stanowi kolejny rezultat realizacji projektu badawczego, którego przedmiotem jest analiza budżetowania obywatelskiego w Polsce. Książkę przygotowano zarówno z myślą o rozwinięciu analiz zawartych we wcześniej wydanych pozycjach, których tytuły przywołuje się w tekście, jak i z zamiarem kontynuacji wysiłków zmierzających do lepszego modelowego ujęcia uwarunkowań partycypacji, deliberacji oraz współdecydowania w Polsce. Dwa pierwsze rozdziały, autorstwa Jacka Sroki, zawierają kolejną [] rozwiniętą aplikację narzędzi socjologicznych i politologicznych, a także odpowiednich schematów teoretycznych, służących badaniu szeroko ujmowanego problemu podejmowania decyzji pod kątem partycypacji. Socjologiczny, ale także dobrze osadzony teoretycznie charakter ma również apendyks autorstwa Beaty Pawlicy (zwracają uwagę schematy pojęciowe odnoszące się do good governance). Inny jest natomiast charakter rozdziału trzecie- go, w którym dominuje inspiracja kulturologiczna. [] Podczas gdy Jacek Sroka w dwóch pierwszych rozdziałach monografii odwoływał się raczej do metod politologicznych i socjologicznych, podobnie jak w ostatnim rozdziale Beata Pawlica, Wojciech Ufel skupia się na teoriach postkolonialnych [] w inspiracji antropologii kulturowej. [] Unikając uproszczeń na ile to możliwe w procedurze analiz modelowych autorzy ukazują społeczne przesłanki obydwu członów opozycji (deliberacja plebiscyt), nie proponują czytelnikowi komfortu prostego sytuowania się po stronie słusznej i pomijania racji reprezentowanych przez stronę przeciwną. [] Monografia jest pracą cenną, otwierającą nowe perspektywy badawcze, w pierwszym rzędzie dzięki narzędziom i schematom teoretycznym, opracowanym przez Jacka Srokę, lecz także dzięki syntezom autorstwa Wojciecha Ufela i schematom teoretycznym oraz analizom wywiadów przygotowanym przez Beatę Pawlicę. Z recenzji prof. dr. hab. Juliusza Gardawskiego