Yvonne Andersen Volgorde van de boeken

Lensmannowi i jego ludziom w końcu udaje się pojmać Arona. Mężczyzna jest podejrzany o zamordowanie swojej matki, Isabelli Bochmann. Mają o tym świadczyć ubrania zaginionej, które zostały znalezione w zamieszkiwanej przez niego grocie. Silja przysięga Aino, że zrobi wszystko, co w jej mocy, by Aron jak najszybciej został uwolniony i mógł wrócić do Stallanstorpet. Tymczasem Finka ma kolejną wizję. Widzi Engebretha, który na statku Oceania płynie nie do Niemiec, jak zapewniał silję wcześniej baron, tylko na Daleki Wschód. Okazuje się, że Ole-Laurits okłamał również swojego syna......

W Stallanstorpet zjawia się cała i zdrowa... Isabella Bochmann. Kobieta mówi lensmannowi, że po wypadku cierpiała na zanik pamięci. W rzeczywistości teściowa Silji przyznaje, że uciekła od swojego męża i w ukryciu wiodła szczęśliwe życie u boku doktora Gjemsegarda. Na wieść o aresztowaniu i próbie skazania za morderstwo jej najstarszego syna, postanowiła jednak ujawnić się i ratować Arona. Zdeterminowana kobieta postanawia raz na zawsze uwolnić się od barona. Proponuje mu układ: on może mieszkać z kochanką we dworze, zaś ona na stałe przeniesie się do Charlottagarden.

Henrikke i Niels oznajmiają Silji, że przeprowadzają się Fredrikstad, bo Niels ma objąć tam posadę zarządcy majątku po zmarłym niedawno panu Juelu Fredriksenie. Silja, która bardzo tęskni za Engebrethem, jest załamana, bo dowiaduje się, że baron – wbrew obietnicy złożonej synowi – nie zamierza wypłacać żadnych pieniędzy na utrzymanie jej i dzieci. Z kolei Eskil na każdym kroku daje jej do zrozumienia, że chętnie otoczy ją opieką. Pewnego dnia spragniona czułości i poczucia bezpieczeństwa Silja ulega czarowi chwili i oddaje się Eskilowi.

Będąca w ciąży Silja opuszcza posiadłość teściowej i udaje się do Fredrikskad, gdzie chce jednocześnie pomóc siostrze w połogu i w tajemnicy urodzić swoje dziecko. Po drodze kobieta wstępuje do Lunderskog, gdzie przypadkowo natyka się na Eskila. Ale nawet wtedy nie zdradza mu, że spodziewa się dziecka, którego ojcem jest właśnie on. Silja dzieli się swoją tajemnicą jedynie z Mari. Wyznaje przyjaciółce, że chce potajemnie urodzić nieślubne dziecko i natychmiast oddać je do adopcji. W załatwieniu wszystkich formalności ma pomóc jej doktor Gjemsegard.

Henrikke i Niels oznajmiają Silji, że przeprowadzają się do Fredrikstad, bo Niels ma objąć tam posadę zarządcy majątku po zmarłym niedawno panu Juelu Fredriksenie. Silja, która tęskni za Engebrethem, jest załamana, bo równocześnie dowiaduje się też, że baron – wbrew obietnicy złożonej synowi – nie zamierza wypłacać żadnych pieniędzy na utrzymanie jej i dzieci. Z kolei Eskil na każdym kroku daje Silji do zrozumienia, że chętnie otoczy troskliwą opieką ją samą i maluchy. Pewnego dnia spragniona czułości i poczucia bezpieczeństwa kobieta ulega czarowi chwili i oddaje się Eskilowi.

Podczas bójki Karl Oskar zabija mężczyznę, który zgwałcił Silję. Dziewczyna razem z Kruczowłosym pomaga w ukryciu zwłok gwałciciela. Wkładają zamordowanego do trumny z ciałem innego mężczyzny, który zostaje legalnie pochowany na cmentarzu. Na ich nieszczęście jednak po kilku dniach brat zmarłego domaga się rozkopania mogiły i wydobycia stamtąd cennego zegarka. Silja z Kruczowłosym i Raptusem pod osłoną nocy muszą przenieść drugie zwłoki znajdujące się w trumnie, by nikt nie domyślił się, że w grobie zostały złożone dwa ciała.

Engebrethowi udaje się uwolnić Silję z więzienia. Wynajęty przez niego człowiek twierdzi, że Viljar jest w domu dziecka na północ od Lnsvall. Na miejscu okazuje się jednak, że chłopiec został już stamtąd zabrany. Poruszeni warunkami panującymi w placówce Silja i Engebreth postanawiają adoptować małą dziewczynkę ? Kerstin. Tymczasem w Lunderskog Pan Backe zrywa zaręczyny i wyznaje Henrikke, że nie może poślubić panienki Abelsen, gdyż kocha inną kobietę. Pewnego wieczoru, Niels zbiera się w końcu na odwagę i proponuje Henrikke, by została jego żoną.

Gdy Silja odmawia podpisania papierów rozwodowych, teść daje jej dwa tygodnie na wyprowadzenie się z domku myśliwskiego. Na szczęście z pomocą przychodzą jej Niels z Henrikke, którzy oferują jej i dzieciom gościnę we własnym domu. Niels zobowiązuje się też dbać o interesy Engebretha w fabryce ścieru. Rozgoryczona i wściekła na barona Silja zeznaje na policji, że jej zdaniem to Ole-Laurits stoi za tajemniczym zniknięciem doktora Gjemsegarda. Policja doprowadza ojca Engebretha na posterunek. Zobaczywszy na miejscu Silję, baron poprzysięga synowej zemstę.

Henrikke i Niels pobierają się w Sylwestra. W trakcie wesela zawstydzona Josefine wyznaje zaskoczonemu Kruczowłosemu, że spodziewa się dziecka. Mężczyzna jest uszczęśliwiony, bo stracił już nadzieję, że kiedykolwiek zostanie ojcem. Tymczasem w fabryce szybko postępują prace wykończeniowe i zbliża się dzień otwarcia zakładu. Podczas zebrania zarządu Silja nieoczekiwanie zaczyna rodzić. Na szczęście tym razem poród przebiega jednak bez niespodzianek i ku ogromnej radości Engebretha już wkrótce na świecie pojawia się mała Charlotte. Wzruszony mężczyzna jest gotów podarować jej gwiazdkę z nieba.

Po długich negocjacjach Arvid Olafsen wyraża zgodę na przekazanie swoich terenów pod budowę fabryki ścieru drzewnego i w ten sposób staje się jednym z głównych udziałowców w nowo powstałej spółce. Tymczasem na rzece trwa doroczny spław drewna. W kanale Bochmanna dochodzi do tragicznego wypadku do śluzy wpada Eskil i zostaje zakleszczony pod piętrzącymi się kłodami. Z pomocą uwięzionemu rusza szwedzki flisak nazywany przez wszystkich Raptusem. W ostatniej chwili udaje mu się uratować Sivertsena. Silja odkrywa, że mężczyzna jest zaginionym przed laty ojcem Karla Oskara.