Diana Taylor Boeken

Exploring an imagined romance, this novel delves into the passionate yet complicated relationship between MGM stars Jeanette MacDonald and Nelson Eddy. Set against the backdrop of Hollywood's golden age, it reimagines their love story, revealing how their lives could have unfolded if societal constraints hadn't kept them apart. The narrative draws on factual elements from the controversial book "Sweethearts," offering a blend of history and fiction that highlights the enduring nature of their bond.

The narrative recounts the extraordinary true story of a four-year-old girl who survived a near-fatal electrical shock of over seven thousand volts. Initially given little hope by doctors, her journey unfolds over fifty years, highlighting resilience and the will to live against all odds. The memoir explores themes of survival, courage, and the profound impact of a life marked by such a traumatic experience, ultimately revealing a powerful testament to the strength of the human spirit.

Focusing on the intersection of theatre and crisis, this work serves as a vital resource for Latin Americanists, theatre specialists, and literary critics. It delves into the largely uncharted territory of Latin American theatre, offering insights and information that enhance understanding of the region's cultural and artistic responses to crises.

Diana Taylor offers the theory of presente as a model of standing by and with victims of structural and endemic violence by being physically and politically present in situations where it seems that nothing can be done.

Książka Performans Diany Taylor niewątpliwie wyróżnia się na tle rodzimych i tłumaczonych prac o performansach i performatywności. Autorka jako materiał swoich rozważań wybrała stosunkowo słabo znane przykłady z Ameryki Środkowej i Południowej, co nie pozostało bez wpływu na sposób definiowania tytułowego zjawiska, zwłaszcza jego aspektów politycznych. Ponadto sto kilkadziesiąt unikatowych fotografii ze zbiorów nowojorskiego Hemispheric Institute of Performance and Politics nie tyle ilustruje przywoływane artystyczne działania i zaangażowane interwencje w rzeczywistość, ile stanowi integralny element wywodu, który niewiele ma wspólnego z typowym akademickim wykładem. Precyzyjnie rozplanowany graficznie wchodzi w dialog ze zdjęciami, dając przykład tego, co można nazwać pisaniem performatywnym czy też performansem pisania.