Saburo Sakai, pilot Cesarskiej Marynarki Wojennej, zestrzelił 64 samoloty przeciwnika podczas II wojny światowej, zajmując czwarte miejsce wśród japońskich asów lotnictwa morskiego. Jako jedyny z tej czwórki przeżył wojnę. Wychowany w duchu surowego kodeksu Bushido, w 1933 roku, mając zaledwie 16 lat, wstąpił do Marynarki. Po ukończeniu wymagającego szkolenia, w tym z karami cielesnymi, stał się pilotem myśliwskim. Brał udział w walkach nad Chinami oraz w kluczowych bitwach na Pacyfiku, takich jak Filipiny, Guadalcanal, Rabaul i Iwo Jima. Ostatnią walkę stoczył 17 sierpnia 1945 roku nad Wyspami Japońskimi. Książka ta wyróżnia się spośród wielu wspomnień lotników II wojny światowej. W przeciwieństwie do relacji weteranów z europejskiego teatru działań, które często oferują zrównoważony obraz, wojna na Pacyfiku była postrzegana jako heroiczna walka sił Sprzymierzonych z bezwzględnym przeciwnikiem. Obraz ten, utrwalany przez lata w literaturze i filmach, wciąż wpływa na postrzeganie tej wojny. Istniała głęboka przepaść kulturowa między Stanami Zjednoczonymi a Japonią, prowadząca do przekonania o wyższości własnej rasy. Mimo brutalności tej wojny, to zwycięzcy kształtowali narrację, a pokonani rzadko mieli głos. Książka ta stanowi głos tej drugiej strony - niezwykle szczery, emocjonalny i obalający stereotypy, ukazując honor wojownika oraz poświęcenie dla ojczyzny.
