Anna Erishkigal creëert fantasy-fictie als ontsnapping aan de kruisverhoren van haar kinderen. Haar beroep als advocaat, met de nadruk op "ijverig de cliënt vertegenwoordigen", weerspiegelt verrassend genoeg de daad van het creëren van fictie. Het observeren van de "duistere onderbuik" van het leven inspireert personages die kandidaten zijn voor opsluiting of onmiddellijke fictieve verkenning. In fictie kunnen feiten worden verbogen zonder overmatige zorg voor de waarheid; in de juridische wereld kunnen de leugens van een cliënt tot aanzienlijke problemen leiden.
Mary O'Connor ima veliko večje tezave kot pa to, da se ji je ura ustavila na 15:57. Ko odnese pokvarjeno uro k prijaznemu urarju, izve da je dobila nenavaden dar. Dobila je priloznost, da pozivi preteklo uro lastnega zivljenja. A usoda ima stroga pravila glede potovanja v preteklost in Mary mora biti zelo pazljiva, da ne ustvari časovnega ..
Marie Karlsen har mye større problemer enn det faktum at klokken stoppet 15:57. Da hun tar med seg klokken til en vennlig reparatør, lærer hun at hun har vunnet en særegen premie, en sjanse til å gjenoppleve én time av livet sitt. Kan Marie få fred med den feilen hun angrer mest på i denne verden?