Szczepański Jakub Boeken

Książka jest próbą odczytania Kantowskiego pojęcia władzy sądzenia, opartą na interpretacji autorstwa Hannah Arendt. Punktem wyjścia rozważań jest teza Kanta o niemożności połączenia filozofii teoretycznej i filozofii praktycznej oraz towarzyszących im pojęć świata przyrody i świata wolności. Elementem łączącym te dwa światy ma być władza sądzenia. Treść rozważań stanowią analizy pojęcia władzy sądzenia w filozofii Kanta, przy czym jest omawiana determinująca władza sadzenia z Krytyki czystego rozumu oraz Krytyki praktycznego rozumu, a także refleksyjna władza sądzenia z Krytyki władzy sądzenia. Następnie na podstawie analiz, które przeprowadziła Hannah Arendt, zostaje postawiona teza, zgodnie z którą właściwym sensem trzeciej Krytyki jest stworzenie podstaw dla politycznych analiz Kanta. Refleksyjna władza sądzenia, która jest tematem trzeciej Krytyki, staje się tym samym polityczną władzą sądzenia (albo władzą sądzenia w użyciu politycznym), co otwiera drogę do dalszych analiz pojęcia polityczności zarówno w filozofii Arendt, jak i Kanta.

Budynki i układ przestrzenny zespołu Politechniki Gdańskiej są doskonałym dokumentem przemian architektury w XX wieku. Niezależnie od będącej przedmiotem dyskusji ciągłości lub nieciągłości dziejów uczelni jako instytucji prowadzącej badania naukowe i kształcącej studentów, jej architektura stanowi jednolitą całość. Położony u wylotu malowniczej doliny okolonej zielonymi wzgórzami zespół tworzą obiekty reprezentujące najważniejsze stylistyki architektoniczne ubiegłego stulecia. W 1979 roku poszczególne budynki zespołu Politechniki powstałe na początku XX wieku i jego historyczny układ jako całość zostały wpisane do wojewódzkiego rejestru zabytków. Dziś wydaje się to bezdyskusyjne, ale pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku wartość historyczna i estetyczna obiektów z epoki historyzmu nie była oczywista. Obecnie toczą się dyskusje na temat wartości architektury z czasów PRL. Książka jest głosem w tej dyskusji.