Chingiz Aitmatov, de voornaamste figuur in de Kirgizische literatuur, schreef zowel in het Russisch als in het Kirgizisch. Zijn werken putten diep uit folklore en mythen, die hij vakkundig verweeft in het hedendaagse leven om aangrijpende allegorieën te creëren. Aitmatov onderzocht vaak de diepe band tussen mens en dier, en benadrukte hoe hun lotsbestemmingen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Zijn kenmerkende literaire stijl, geprezen om zijn hoge kwaliteit, biedt lezers een uniek perspectief op de menselijke conditie.
“Ya insanın yaratılışından bu, ya da ben böyleyim; hep bir şeylerin eksikliğini duyuyordum. […] Anarhay’da geçirdiğim son bir buçuk yılda oğlumun ve karımın özlemine dayanamaz olmuştum. Geceleri gözüme uyku girmiyordu. Samet’in gülümseyişi, tombul bacakları üstünde düşecekmiş gibi duruşu gitmiyordu gözlerimin önünden. Hele o körpe bebek kokusu sanki içime sinmişti.”
Cemile yazara ilk büyük şöhreti kazandıran eseridir.
Masalla gerçeği birleştiren bir eserdir. Geçmişi temsil eden dede ile geleceği temsil eden çocuk arasında dramatik bir ilişki kurarak insan duygu ve düşüncelerine kendine has yorumlar getirilir. Adı eserde hiç geçmeyen çocuğun saf ve temiz dünyasından, hayatın acı ve çıplak gerçeğine uzanan bir roman kurgusu meydana çıkarılır. Aytmatov’un, edebiyat âleminde geniş akisler uyandıran, uzun yıllar tartışılan, verilmek istenen mesajla yaratılan tiplerin büyük bir uyum sağladığı eserlerinden biridir.