DAWID SZEŚCIŁO Boeken

Książka przedstawia formułowane w ramach nowego zarządzania publicznego sposoby zapewniania obywatelom najważniejszych usług publicznych. Upowszechniło ono pogląd, że proste usługi komunalne, ale także edukacja czy ochrona zdrowia to zadania, które najlepiej zrealizują podmioty prywatne (biznes i sektor pozarządowy) wyłonione przez administrację w konkurencyjnych procedurach. Jak opisywał Tony Judt, takie podejście wyzwoliło nas z przekonania, że państwo gwarantuje najlepsze rozwiązanie wszystkich problemów. Coraz częściej zaczynamy jednak dostrzegać luki i ułomności w prorynkowym nastawieniu do zarządzania publicznego. Przekonujemy się, że potrzebne jest pragmatyczne i poparte doświadczeniem spojrzenie na dylemat: ile państwa, ile rynku w sferze usług publicznych. To praca ważna, tak dla badaczy usług publicznych, jak i tych, na których spoczywa powinność ich zapewnienia. Tym pierwszym oferuje ona użyteczną teoretyczną perspektywę analityczną. Z kolei dla tych drugich stanowić może zbiór nieocenionych wskazówek, kiedy przychodzi rozstrzygać o formie i zakresie świadczenia usług publicznych. To także pozycja, z którą koniecznie powinni się zapoznać studenci kierunków, na których wykłada się zagadnienia związane z usługami publicznymi. z recenzji dr. hab. Stanisława Mazura, prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Komunikat płynący z książki Dawida Sześciły znacząco wykracza poza sferę rozważań nad technicznymi aspektami systemu usług publicznych. W istocie, na przykładzie ewolucji systemów usług publicznych, Autor opisuje przeobrażenia współczesnego państwa, w szczególności zaś postępujący demontaż tej jego postaci, którą zwyczajowo określa się mianem państwa dobrobytu. (…) Sześciło nie poprzestaje na surowej krytyce neoliberalnego konceptu świadczenia usług publicznych, co niestety czyni obecnie wielu badaczy zarządzania publicznego. Nie zadowalając się krytyką nowego zarządzania publicznego, podejmuje intelektualny trud poszukiwania innych rozwiązań. Czyni to w sposób rozważny i niedogmatyczny. Z jednej bowiem strony odrzuca etatystyczną pokusę powrotu do monopolu lub quasi-monopolu publicznego (zyskującą wielu wpływowych popleczników po ostatnim kryzysie finansowo-gospodarczym), z drugiej zaś przestrzega przed dezawuowaniem wartości rynku i związanych z nim mechanizmów. Z recenzji wydawniczej dr. hab. Stanisława Mazura, prof. UEK Dawid Sześciło, ur. 1985, dr nauk prawnych, adiunkt w Zakładzie Nauki Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Współpracuje z organizacjami pozarządowymi, a także z OECD Sigma jako ekspert do spraw administracji publicznej, wykłada w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. Jest autorem ponad stu publikacji naukowych, w tym monografii, podręczników i artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach.

Książka Dawida Sześciło jest znakomitym przewodnikiem po meandrach instytucjonalnego krajobrazu opieki zdrowotnej w Europie. Nie tylko rzetelnym i świetnie osadzonym w dostępnym materiale porównawczym, ale przede wszystkim pozbawionym ideologicznego zacietrzewienia. Jej autor analizuje wchodzące w grę rozwiązania chłodnym okiem, w każdym przypadku starając się znaleźć ich dobre i złe strony. Świetnie używa krytycznych narzędzi analitycznych, aby spod powłoki potocznych wyobrażeń i ideologicznie warunkowanych zachwytów bądź potępień wydobyć racjonalne jądro poszczególnych decyzji, rozstrzygnięć i reform, a także wskazać nowe ścieżki możliwych rozwiązań instytucjonalnych. Praca ma szeroki oddech intelektualny, gdyż Sześciło trafnie identyfikuje zaplecze ideowe różnorodnych wariantów opieki zdrowotnej, wskazując na ich nieuchronnie moralne i polityczne zakorzenienie. prof. dr hab. Andrzej SzahajWartościowa monografia wypełniająca lukę w badaniach nad sposobami organizacji systemów ochrony zdrowia. Powinna znaleźć czytelników wśród nauczycieli akademickich, studentów oraz polityków odpowiedzialnych za sektor ochrony zdrowia (przy założeniu, że ostatnia grupa sięga jeszcze do książek). dr hab. Jacek Klich, prof. UEK Do mocnych stron książki można zaliczyć podjęcie tematu nowego zarządzania publicznego w kontekście reform systemów opieki zdrowotnej. Zdecydowanie krytykowana w Polsce opieka zdrowotna potrzebuje dobrej diagnozy i opartych na niej sposobów naprawy sytuacji. Czy pomoże nam zwiększanie roli samorządów, przekształcenie wszystkich szpitali w spółki, zwiększanie udziału prywatnych firm i konkurencji w systemie? A może należy upodmiotowić pacjentów? Otrzymujemy bardzo dobry przegląd literatury światowej i wyników badań na temat pozytywnych i negatywnych skutków reform w kilkudziesięciu krajach (…). dr hab. Ryszard Szarfenberg, prof. UW