Francesco Petrarca, in het Engels bekend als Petrarca, was een Italiaanse geleerde, dichter en een van de vroegste Renaissancehumanisten, die vaak de bijnaam de "vader van het humanisme" kreeg. Zijn werken, samen met die van Dante Alighieri en Giovanni Boccaccio, vormden de basis voor de moderne Italiaanse taal, zoals ontwikkeld door Pietro Bembo. Petrarca wordt gecrediteerd met de ontwikkeling van de sonnetvorm, die tijdens de Renaissance een model werd voor lyrische gedichten in heel Europa. Hij behoorde ook tot de eersten die de Middeleeuwen als een "Donkere Middeleeuwen" kenmerkten.
Der Canzoniere, im lateinischen Original “Rerum vulgarium fragmenta”, ist eine Sammlung von italienischen Sonetten und Kanzonen, in denen Petrarca seine Liebe zu Laura und seine Trauer über ihren Verlust besingt. Die Sammlung beläuft sich auf 316 Sonette und 29 Kanzonen, Zumeist geht es im Canzoniere, aus vorher genanntem Grund, um das Thema der Liebe. Nebenbei findet man aber immer wieder ethische, religiöse oder politische Themen, die der Dichter verarbeitet.