Wiśniewski Grzegorz Volgorde van de boeken

Niniejsza kronika dokumentuje najważniejsze wydarzenia kulturalne w Polsce w dekadzie rządów Edwarda Gierka - od początku roku 1971 do lata 1980. Wraz z poprzedzającym je piętnastoleciem okres ten stanowi ćwierćwiecze w dziejach polskiej kultury szczególnie owocne, oznaczające w naszej powojennej historii najwyższy jej wzlot. Budzi też wówczas polska kultura wyjątkowe zainteresowanie i zdobywa szczególną pozycję także poza granicami naszego kraju, czego świadectwem stają się choćby powszechnie funkcjonujące określenia: polska szkoła filmowa, polska szkoła kompozytorska czy polska szkoła plakatu.

Czterej bohaterowie książki Grzegorza Wiśniewskiego – to wybitni petersbużanie o polskich korzeniach, wszyscy czynni na polu kultury: tłumacz z polskiego Światosław Świacki, kompozytor Siergiej Słonimski, poeta i tłumacz z polskiego Władimir Britaniszski, scenograf i prozaik Eduard Koczergin. Rosja zalicza ich do czołowych przedstawicieli swojej literatury współczesnej a Polska ma w nich oddanych przyjaciół i promotorów swojej literatury i sztuki.

Milij Bałakiriew (1837–1910) – wybitny rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent, przywódca słynnej Potężnej Gromadki – był wielkim miłośnikiem, znakomitym interpretatorem i żarliwym popularyzatorem muzyki Fryderyka Chopina. Książka Grzegorza Wiśniewskiego, kreśląc panoramę życia kulturalnego Polski i Rosji końca XIX wieku, szczegółowo i barwnie opowiada o dwóch przedsięwziętych przez Bałakiriewa pielgrzymkach do Żelazowej Woli (1891, 1894), dzięki którym zapomniane podówczas i zaniedbane miejsce narodzin Chopina zostało przywrócone powszechnej pamięci.