Deze literatuurprofessor is breed erkend voor zijn inzichtelijke artikelen over Nieuwspraak. Zijn academische werk duikt in hedendaagse literatuur, waarbij hij de unieke stemmen en stilistische nuances ervan onderzoekt. In 2010 publiceerde hij een autobiografie waarin hij zijn persoonlijke reis deelde en zijn homoseksuele geaardheid onthulde, wat een diepe laag van persoonlijke diepte toevoegde aan zijn literaire analyse. Zijn vormende ervaringen als kind dat werd gered uit het getto van Warschau tijdens de Tweede Wereldoorlog informeren subtiel zijn perspectief en bieden lezers een uniek gevormde kijk.
Recalling his experience of the ghetto at six years old, Michal Glowinski, attentive to the distance between a child's experience and an adult's reflection, revisits the images and episodes of his childhood. He explores the horror of those years, the fragility of existence, and the fragmented nature of memory itself.