Ryzyko wychowawcze, jedno z najważniejszych dzieł w dorobku ks. Luigiego Giussaniego, wyraża troskę, która zajmuje centralne miejsce w całej jego propozycji pewnej drogi. Pisze o tym we Wstępie do niniejszej książki: Głównym tematem naszych rozważań jest wychowanie. Najistotniejsze wśród propozycji Autora jest przekazywanie tradycji, w ramach teraźniejszego doświadczenia, mające na celu wyzwolenie młodzieży i stworzenie jej najlepszych warunków do krytycznej oceny każdego aspektu rzeczywistości. Z ryzyka konfrontacji z otaczającym nas środowiskiem powstaje osobowość tego, kto podlega procesowi wychowania, tzn. kształtuje się, rodzi się jego wolność. Na stronicach tej książki dostrzec można świeżość koncepcji wychowawczej, wyrastającej z życia i doświadczenia Autora, najpierw jako nauczyciela w mediolańskim Liceum Berchet, a następnie jako wykładowcy na tamtejszym Uniwersytecie Katolickim owoc głębokiej znajomości ludzkiej natury, a jednocześnie, historycznych i kulturowych uwarunkowań współczesnego człowieka. To książka niezwykle aktualna, istotny etap w przybliżeniu nam człowieczej i duchowej drogi ks. Giussaniego. LUIGI GIUSSANI (19222005) studiował na Wydziale Teologicznym w Venegono, gdzie ukończył Seminarium Duchowne i przez kilka lat był wykładowcą. W 1954 r. porzucił nauczanie w seminarium, by zająć się edukacją młodzieży licealnej. W latach 19641990 wykładał Wstęp do teologii na Uniwersytecie Katolickim w Mediolanie. W połowie lat pięćdziesiątych powołał do życia Ruch Comunione e Liberazione (Komunia i Wyzwolenie), obecny dzisiaj we Włoszech i w niemal dziewięćdziesięciu krajach świata.
Giussani Luigi Boeken
Het leven van Luigi Giussani werd gevormd door een diepgaande familiale invloed die constante bevraging en een grote waardering voor de schoonheid van de wereld aanmoedigde. Zijn theologische studies bevestigden zijn overtuiging dat het hoogtepunt van menselijk genie de boodschap van Christus voorzegt. Giussani ontwikkelde een educatieve benadering gericht op de erkenning dat waarheid zich openbaart door schoonheid. Hij benadrukte dat zowel esthetisch als ethisch begrip voortkomt uit een helder begrip van de ontologie, waarbij een levendig esthetisch gevoel een primaire indicator is van deze duidelijkheid. Zijn nalatenschap ligt in het geïntegreerde begrip van geloof, rede en de diepe ervaring van schoonheid.
