Muhammad ibn Idrīs al-Shāfiʿī was een vroege islamitische jurist, bekend als een van de vier grote imams. Hij ontwikkelde de fiqh-wetenschap, waarbij hij de geopenbaarde bronnen van de islam – de Koran en de hadith – verenigde met menselijk redeneren om een juridische basis te leggen. Zijn systematisering van de Sharia bood een verenigd erfgoed voor alle moslims en voorkwam de opkomst van onafhankelijke, regionaal gebaseerde rechtssystemen. Al-Shāfiʿī schreef meer dan 100 boeken, waarvan 'Al-Risala', waarin hij de principes van de jurisprudentie onderzocht, het beroemdst is.
The Epistle on Legal Theory is the oldest surviving Arabic work on Islamic legal theory and the foundational document of Islamic jurisprudence. Its author, Muhammad ibn Idris al-Shafi'i (d 204 H/820 AD), was the eponym of the Shafi'i school of legal thought, one of the four rites in Sunni Islam. This book deals with this work.
Written in the second Islamic century by al-Imam al-Shafi'i (d. 204AH/ 820AD), the founder of one of the four Sunni schools of law, this important work gives the fundamental principles of Islamic jurisprudence, and its influence continues to the present day.