MARIA BIŁAS–NAJMRODZKA Boeken

W oddanej w Państwa ręce książce przedstawiono podstawowe informacje dotyczące diagnostyki oraz obrazu klinicznego grzybic, najczęściej spotykanych w praktyce lekarza rodzinnego. Mam nadzieję, że wiedza znacznie pomoże w ustalaniu postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w Państwa codziennej pracy. Prof. dr hab. Joanna Narbutt Zakażenia grzybicze skóry należą do najczęstszych chorób skóry, z którymi pacjenci zgłaszają się do lekarza rodzinnego lub do dermatologa. Opisano kilkaset tysięcy gatunków grzybów obecnych w środowisku, jednak choroby u ludzi wywołuje zaledwie około trzystu z nich. Objawy zakażeń wywołanych przez poszczególne gatunki mogą być bardzo zróżnicowane. Różnią się również w zależności od zajętej okolicy ciała. W praktyce klinicznej wyróżnia się trzy grupy grzybów: dermatofity, drożdże oraz pleśnie.

Książka jak fiolka z pigułkami na spadki nastroju - red. Ewa Wilk, tygodnik ?Polityka?.

Obie ulepione ze słabości: do kanapy, do rodziny, do prysznica, który oczyszcza z codziennych strachów. Już nic nie muszą: nie muszą wygłaszać poglądów i nie muszą ich nie wygłaszać, nie muszą być śliczne ani dobrze wypaść, nie muszą wypowiadać złotych myśli, ba! w ogóle mogą z zachwytem pomilczeć. Chcą natomiast: kochać, dbać o przyjaciół, pielęgnować umysł, żeby jak najdłużej cieszyć się życiem i nie być ciężarem dla otoczenia. „Romans w papilotach” to lektura rozrywkowa, mądra, refleksyjna i... pozwalająca uwierzyć, że wiek nieodwracalnie dojrzały to nie koniec świata, lecz początek przygody. „Romans w papilotach” to trzecia część korespondencji Marii Biłas- Najmrodzkiej i Elżbiety Narbutt. Poprzednie to „Romans w papilotach” i ”Żaba w papilotach”. Książki można czytać w dowolnej kolejności.

TA KSIĄŻKA TO NAJLEPSZY ANTYDEPRESANT ŚWIATA. PIGUŁKA SZCZĘŚCIA – NIE DO ŁYKANIA – DO PRZECZYTANIA. MARIA BIŁAS-NAJMRODZKA (absolwentka filologii polskiej) i ELŻBIETA NARBUTT (dziennikarka, z wykształcenia lekarz weterynarii, dziesięć lat temu praktycznie straciła wzrok) napisały pełną ciepła i optymizmu książkę, której treścią jest zwyczajne życie — bez fajerwerków i sensacyjnych doniesień. Na pierwsze danie: kłopoty z pamięcią, nadkwasota, siwe włosy i choroba psa. Na drugie: dużo wolnego czasu i wspomnienia. Na deser: lekko chichotliwe komentowanie świata, bo przecież świat można oswoić, co autorkom skutecznie udaje się zrobić. Najkrótsza recenzja „Żaby w papilotach” — po lekturze chce się po prostu żyć pełnią życia i PESEL, który, chcąc nie chcąc, mamy w dowodzie, nie ma na to żadnego wpływu. Z DOBRYMI HISTORIAMI JEST JAK Z JEDZENIEM — NIE MOGĄ SIĘ ZMARNOWAĆ!?