A junkie looking for one last fix in a town full of ghosts . This is a ghost story. A junkie has gone to El Zapotal to die - to rent a room in this crumbling backwater, melt into one last fix, and not come back. For someone so ready to no longer be alive, though, he can't stop clinging to the past. His old dog, Kid, who he abandoned. His love, Valerie, who he introduced to drugs. There's no such thing as a good memory. El Zapotal doesn't want him either. The people aren't welcoming, the streets are empty except for strays, and he's having trouble pacing his supply. As the drugs run out, the line between what's real and what's not blurs to the point of illegibility, and we're left wandering a tenderly described hinterland of despair, hunger, and regret. García Elizondo has given us an homage to Pedro Páramo , a descent for the ages, a long goodbye with no clear line between the living and dead.
Mateo García Elizondo Boeken
Mateo García Elizondo schrijft met bedachtzame gratie, waarbij hij de ingewikkelde verbanden tussen mensen en de omgevingen die hen vormen, verkent. Zijn proza onthult vaak de subtiele nuances van de menselijke psyche, duikend in thema's als identiteit, geheugen en verbondenheid. Elizondo navigeert meesterlijk door de grensvlakken tussen realiteit en droomlandschappen, en creëert meeslepende verhalen die tot nadenken stemmen. Zijn literaire stem wordt gekenmerkt door een diep begrip van de menselijke conditie en een verlangen om de verborgen waarheden van ons bestaan te ontrafelen.
