Monografia przedstawia historię słownictwa niemieckiego i polskiego związaną z zapożyczeniami oraz porównuje działalność purystyczną w Niemczech i w Polsce. Opisane zostały dawniejsze stowarzyszenia językowe i prace leksykograficzne z wyrazami/ wyrażeniami pochodzenia obcego po stronie haseł. Szczególną uwagę skierowano w stronę dwóch autorów słowników purystycznych: Eduarda Engela (1918) i Władysława Niedźwiedzkiego (1917). Analizie poddano obecne w tych pracach ciekawe między innymi z dzisiejszej perspektywy zniemczenia i spolszczenia jako wyrazy/wyrażenia zamienne.
