Franz Rosenzweig belichaamde het conflict van veel jonge, intelligente Joden: de aantrekkingskracht van de moderniteit tegenover de praktijk van traditionele Joodse idealen. Zijn leven, een reis van de geassimileerde periferie terug naar de kern van het Joodse leven, weerspiegelt de dilemma's van een generatie die worstelde met culturele identiteit. Na zijn ervaringen in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog werd Rosenzweig een sleutelfiguur in het smeden van een onderscheidende, moderne Joodse cultuur, terwijl hij diep verbonden bleef met zijn Duitse omgeving. Zijn blijvende nalatenschap strekt zich uit van zijn diepgaande filosofische werken tot de oprichting van een gerenommeerde academie voor gevorderde Joodse studies.
"Der Stern der Erlösung" beleuchtet die Neuorientierung des Denkens um den Ersten Weltkrieg und die Suche nach Lösungen für die Krise der europäischen Kultur. Rosenzweigs Herausforderungen werden auf historischen, philosophischen und theologischen Ebenen betrachtet, insbesondere die Frage nach universeller Wahrheit in der Geschichte.
Die Gesammelten Schriften von Franz Rosenzweig sind ein bedeutendes geistiges Ereignis und machen ihn zu einem der wichtigsten jüdischen Denker des Jahrhunderts. Trotz seiner Relevanz war sein Werk lange schwer zugänglich, insbesondere aufgrund der Auswirkungen der jüdischen Emigration. Rosenzweig starb 1929, kurz vor der Diktatur.