Catherine Pierce schrijft met een urgentie die lezers meezuigt in haar verkenningen van de wereld om ons heen. Haar poëzie duikt in de complexiteit van de menselijke ervaring, waarbij thema's als kwetsbaarheid, veerkracht en de constante stroom van de tijd worden onderzocht. Pierce gebruikt taal meesterlijk om levendige beelden en metaforen te creëren die lang na het laatste woord blijven resoneren. Haar werk biedt een diepgaande kijk op hoe we onze omgeving waarnemen en ermee omgaan, wat haar tot een scherpzinnige observator van het hedendaagse leven maakt.
The poems in Catherine Pierce’s new Danger Days celebrate our planet while also bearing witness to its collapse. In poems steeped deep in the 21st century, Pierce weaves superblooms and Legos, gun violence and ghosts, glaciers and contaminant masks, urging us to look closely at both the horror and beauty of our world. As Pierce writes in “Planet,” “I’m trying to see this place even as I’m walking through it.”