Victor Erofeyev is een schrijver wiens werk de duistere kanten van de menselijke psyche en de maatschappij onderzoekt. Zijn proza behandelt frequent thema's als seks, geweld en dood door middel van een groteske esthetiek, waarmee het conventionele literaire opvattingen uitdaagt. Beïnvloed door vroege blootstelling aan verboden werken en filosofisch onderzoek, heeft Erofeyev radicale artistieke manifesten geformuleerd en de Russische literatuur verbonden met Europese filosofische stromingen. Zijn schrijven, vaak beschouwd als dissident en controversieel, beoogt maatschappelijke normen in twijfel te trekken en biedt een provocatieve lens om de realiteit te bekijken.
Russkij sostoit iz "nichego," kotoroe vklyuchaet v sebya "vsyo." Russkij schitaet, chto emu nichego ne prinadlezhit. Russkij schitaet, chto emu prinadlezhit ves' mir. Pri vneshnej myagkosti i pevuchesti Rossii, pri ee bab'em oblichij, lyubvi k kefiru, v etoj strane zhivet naselenie s chudovischnym appetitom. Vchera - vsyo, segodnya - nichego, nazavtra - snova vsyo.
Irina Vladimirovna, autentico genio di bellezza e d'amore (come si legge in una poesia di Puskin), assoluta e generosa, vive in un'epoca che volge alla fine e che preannuncia profondi cambiamenti. Irresistibilmente attratta dalla vita e dal sesso, Irina è aggressiva e indifesa, dedita al lusso e ai piaceri: apprezza solo gli uomini ricchi e potenti, il suo linguaggio è crudo e spavaldamente sessuale e la sua vita una continua avventura. Pubblicato troppo in anticipo sui tempi, "La bella di Mosca" raccontava allora (1982) la Russia di oggi, caleidoscopica e travolgente.