De verhalen
- 371bladzijden
- 13 uur lezen
Bevat de bundels: -Ogen van een blauwe hond -De uitvaart van Mamá Grande -De ongeloofljke maar droevige geschiedenis van de onschuldige Eréndira en haar harteloze grootmoeder







Bevat de bundels: -Ogen van een blauwe hond -De uitvaart van Mamá Grande -De ongeloofljke maar droevige geschiedenis van de onschuldige Eréndira en haar harteloze grootmoeder
Novelle over de gebeurtenissen rond de moord op een inwoner van een dorpje in Colombia, verteld door een dorpsgenoot en vriend van het slachtoffer
Als twee journalistes na een drukke werkdag worden klemgereden, denken ze aan een roofoverval. Maar als hun chauffeur wordt doodgeschoten en de twee vrouwen in gereedstaande auto's worden geduwd, beseffen ze dat ze het slachtoffer zijn van een ontvoering. Begin jaren negentig werd de Colombiaanse samenleving geteisterd door een reeks ontvoeringen. De in het nauw gedreven drugsbaron Pablo Escobar probeerde met zijn terreurdaden de regering onder druk te zetten om daarmee zo gunstig mogelijke voorwaarden af te dwingen voor zijn overgave. Ontvoeringsbericht laat zien wat de invloed van deze gebeurtenissen is op het leven van de slachtoffers en hun familie en op de stabiliteit van een land als geheel.
Liefde in tijden van cholera is het onvergetelijke liefdesverhaal van Florentino Ariza en Fermina. Op ongeëvenaarde wijze worden grote thema's als liefde, dood, ouderdom, noodlot en begeerte samengebracht in een mild en menselijk universum.
De korte roman De kolonel krijgt nooit post is door Gabriel García Márquez zelf bij tal van gelegenheden zijn meest geslaagde boek genoemd. Het is het verhaal van een tragikomische kolonel, die de zware last moet torsen van armoede en een astmatische vrouw. Zijn enige trots in de algehele misère is zijn magere vechthaan met lange poten, die voor hem en voor het hele stadje het symbool is geworden van de trotsering van alle ellende in het aangezicht van de volstrekte wanhoop.
Autobiografie van de Colombiaanse schrijver (1927- ) tot 1955.
Verhaal van een schipbreukeling kan het tot dusver grootste journalistieke succes van Gabriel García Márquez genoemd worden. Hij schreef het in 1955 voor het liberale dagblad El Espectador (dat in 1957 door dictator Rojas Pinilla werd opgeheven), het werd in 1970 in Barcelona als boek uitgegeven. Tegenover Time -verslaggeefster Rita Guibert zei Gabriel García Márquez over dit navertelde relaas: 'Er is geen enkel detail in het hele verslag verzonnen. Dat is het verbazingwekkende. Als ik dat verhaal verzonnen had zou ik het gezegd hebben, en ik zou er nog trots op zijn ook. Ik heb die jongen van de Columbiaanse marine geïnterviewd – zoals ik in de inleiding uiteenzet – en hij vertelde mij zijn verhaal tot in de kleinste details. Aangezien hij niet meer dan middelmatig cultureel ontwikkeld was, realiseerde hij zich niet welk een enorm belang veel van de details hadden die hij me spontaan vertelde, en hij was verrast dat ik er zo door geraakt werd. Door een soort van psychoanalyse toe te passen hielp ik hem zich deze dingen te herinneren – bijvoorbeeld een meeuw die hij over zijn vlot zag vliegen – en op die manier slaagden we erin zijn hele avontuur te reconstrueren. Het sloeg in als een bom! Het oorspronkelijke idee was om het verhaal in vijf of zes afleveringen in El Espectador te publiceren, maar na zo'n drie afleveringen was er zo'n enthousiasme bij de lezers en de oplage van de krant was zo enorm toegenomen dat de uitgever tegen mij zei: "Ik weet niet hoe je het gaat klaarspelen, maar je moet er op z'n minst twintig afleveringen van zien te maken." En dus begon ik ieder detail te "verrijken".'