Dimitri Verhulst Volgorde van de boeken

Toen de Rus Michael Sjolochov in 1965 de Nobelprijs voor Literatuur ophaalde was dat om verschillende redenen een mop. De kwaliteit van zijn werk was ondermaats en het was een publiek geheim dat hij zijn boeken niet zelf schreef. Sjolochov was een marionet van het Sovjetregime, een toonbeeld van de (verplichte) socialistisch-realistische stijl, omringd door een apparaat van ghostwriters. Bulgarije was jarenlang de trouwste vazalstaat van de ussr en probeerde in alles roder te kleuren dan Moskou. Bulgaarse auteurs hadden zich dan ook te spiegelen aan het werk van Sjolochov. Kunstenaars die zondigden tegen de opgelegde stijl werden gedeporteerd naar het vernietigingskamp van Belene. Liliya Dimova is de kunstminnende en lustige weduwe van een Bulgaarse, gekrenkte schrijver, eertijds de muze van half Sofia. Het is haar laatste levenswens de literaire geschiedenis van het communisme te corrigeren en elke letter van Sjolochov uit te wissen door de bladzijden uit zijn boeken als wc-papier te gebruiken. Uit liefde voor haar overleden man, en voor alle andere vergetenen die hun vrijheid van expressie zeer duur hebben betaald.

Pierre is een beginnende zestiger en ontvoert een mentaal gehandicapte jongen van vijftien naar de Provence. Daar zal hij de jongen het verhaal vertellen over de liefdesrelatie die hij met zijn moeder had, hoe die tot stand kwam, over haar intense kinderwens en zijn twijfel over zijn rol als vader. Uiteindelijk zal hij het ook moeten hebben over hoe die prachtige en passionele relatie eindigen kon, en wanneer de mentaal gehandicapte jongen werd verwekt.

Sobriety and moderation are alien concepts to the men in Dimmy's family. Useless in all other respects, his three uncles have a rare talent for drinking, a flair for violence, and an unwavering commitment to the pub. And his father Pierre is no slouch either. Within hours of his son's birth, Pierre plucks him from the maternity ward, props him on his bike, and takes him on an introductory tour of the village bars. His mother soon leaves them to it and as Dimmy grows up amid the stench of stale beer, he seems destined to follow the path of his forebears and make a low-life career in inebriation, until he begins to piece together his own plan for the future... In this semi-autobiographical novel, Dimitri Verhulst brings his shambolic upbringing to life, with characteristic warmth, colour, and wit.

We schrijven begin jaren tachtig van de vorige eeuw. Maak kennis met Martine Withof, haar nieuwe liefde Wannes Impens en met Jimmy – het elfjarige zoontje van Martine, dat zich opeens opgescheept ziet met een deugdzame stiefvader. Wannes stelt er eer in om zijn vrouw en haar zoontje te trakteren op een zomerweekje in het buitenland. Voor Martine gewend is aan de gedachte dat ze een aantal afleveringen van Falcon crest moet missen, zitten ze al in de bus naar het Schwarzwald. Tijdens de reis raakt Jimmy bevriend met de vier jaar oudere Heloise, die hem een schokkend nieuwtje weet te vertellen over zijn moeder en haar minnaar.

Dimitri Verhulst presenteert u de geschiedenis van de mensheid in minder dan tweehonderd pagna's, in een oerknal van taal. Vanaf het moment dat we uit het water kwamen gekropen en op twee benen gingen lopen tot en met de jaren dat we elkaar naar de andere wereld zijn gaan bombarderen. Evolutie als bildungsroman. Een met het mes geschreven vertelling waarin naam noch datum valt. De inventaris van een ondersoort, het curriculum van een smeerlapperij. Gegoten in een verhaal met een hoofdpersonage waarin u zich ongetwijfeld zo nu en dan herkennen zal, herkennen moet. Prettig is anders.