Tadeusz Zieliński Boeken
14 september 1859 – 8 mei 1944
Tadeusz Stefan Zieliński was een invloedrijke Poolse klassieke filoloog en historicus, bekend om zijn diepgaande werken over de oude Griekse cultuur en religie. Hij was ook een bekwame vertaler van klassieke werken, met name tragedies, naar het Russisch, waarmee hij aanzienlijk bijdroeg aan de popularisering van klassieke studies. Zijn uitgebreide academische carrière aan de universiteiten van Sint-Petersburg en Warschau vormde generaties studenten. Zieliński werd erkend voor zijn onderscheidende benadering van de interpretatie van klassieke teksten en hun relevantie voor de moderne wereld.
Publikacja przedstawia poglądy teoretyków użycia lotnictwa (prowadzenia działań powietrznych) z kluczowych państw na przestrzeni ponad 100-letniego funkcjonowania lotnictwa wojskowego. Szczególną uwagę poświęcono okresowi międzywojnia, w którym statek powietrzny (nowe narzędzie walki) po doświadczeniach z I wojny światowej, okazał się przydatny w wielu zastosowaniach militarnych, co w konsekwencji doprowadziło do powstania nowego rodzaju sił zbrojnych – sił powietrznych. Przedstawia też koncepcję użycia lotnictwa wojskowego w czasie trwania zimnej wojny, a także prezentuje współczesny, doktrynalny wymiar użycia lotnictwa wojskowego (sił powietrznych). Ta popularno-naukowa książka jest kierowana do wszystkich zainteresowanych historią wojskowości, historią użycia lotnictwa na wojnie, także do strategów i analityków wojskowych, analityków i specjalistów różnych instytucji publicznych i prywatnych.
Hellenizm a judaizm
- 347bladzijden
- 13 uur lezen
Niniejsza książka ukazała się w 1927 roku, na swe wznowienie oczekując zatem blisko trzy czwarte wieku. Stanowi ona tom III, złożonego z sześciu tomów dzieła Religie świata antycznego, pisanie których rozpocząl Tadeusz Zieliński w Sankt Petersburgu podczas pierwszej, a zakończył w Bawarii podczas drugiej wojny światowej. Niniejsza książka ma być zwięzłą odpowiedzią na postawione w tytule pytanie o stosunek hellenizmu do judaizmu. Jeden z rozdziałów każdego z tomów Religii świata antycznego poświęcony jest myślicielowi najbardziej reprezentatywnemu w kontekście treści każdego z tych tomów. W Hellenizmie a judaizmie postacią taką jest Filon Judejczyk, zwany też Filonem z Aleksandrii (ok. 20 p.n.e.40 n.e.; będący pomostem intelektualnym pomiędzy cywilizacjami żydowską i helleńską.
