The story explores the life of Rome's greatest poet, who faced a life sentence in exile, leading to the erasure of his works from memory. It delves into themes of loss, the struggle for artistic recognition, and the impact of political power on creativity. The poet's journey reflects the tension between personal expression and societal constraints, highlighting the enduring nature of art amidst oppression.
Ćwiczenia poświęcone są m.in. zjednoczeniu Niemiec, rozpadowi ZSRR, wojnie w Czeczenii, wejściu Polski do Unii Europejskiej, wolności prasy i jej zagrożeniu na Białorusi, sytuacji pisarza w dobie przełomu, a także poczuciu tożsamości pisarza europejskiego.
Powieść o pierwszych miesiącach stanu wojennego oglądanych z perspektywy szpitalnego łóżka. Jest to książka o Polsce, która wtedy zaczęła się rodzić. Bohater trafi a do szpitala z powodu zapaści, której przyczyna nie jest dla lekarzy całkiem jasna, a trochę też 'ze wskazań społecznych'. Interesuje się nim 'ubecja', funkcjonariusze pojawiający się od czasu do czasu na oddziale dają mu do zrozumienia, że 'mają go na oku'. Leżąc obok innych chorych - najpierw na zatłoczonym korytarzu, potem w sali - bohater, z dystansem obserwuje rutynowe czynności personelu i toczące się własnym rytmem szpitalne życie. Przysłuchując się rozmowom pacjentów, poznaje ich osobiste losy, zarazem - typowe polskie drogi, kompleksy, paradoksy historii. W rozmowach ujawnia się stan świadomości Polaków, spustoszenia, jakie uczynił komunizm, ucząc ludzi podejrzliwości wobec każdego czy działań na pokaz, 'żeby widziano'. W Stanie po zapaści Bocheński oddaje atmosferę wczesnych lat 80., opisuje nastroje panujące w Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego. W 20. rocznicę historycznej daty 1989 Oficyna Wydawnicza Volumen i Wydawnictwo Bellona we współpracy z Europejskim Centrum Kultury, Radą Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Stowarzyszeniem Pokolenie przedstawiają kolekcję książek nazwaną Kanonem Literatury Podziemnej. Intencją wydawców jest przywrócenie publicznej widoczności romantycznemu, można by dziś powiedzieć, gdyż nie pozbawiony odrobiny szaleństwa, dziełu niepokornych pisarzy, niepokornych wydawców, drukarzy, kolporterów, i wszystkich tych, którzy w drugiej połowie lat 70. i w latach 80. ubiegłego wieku krok po kroku, z determinacją, odbudowywali i poszerzali przestrzeń wolnego słowa bez cenzury - wierząc i nie wierząc, że torują drogę wolnemu społeczeństwu (...). ~ Wydawca Kanon Literatury Podziemnej - seria 23 książek, najwybitniejszych, bądź najbardziej znamiennych - upamiętnia niezwykłe zjawisko społeczne, jakim w latach 70. i 80. ubiegłego wieku stała się� p o l s k a� r e w o l u c j a� b i b u ł y. Tzn. chce upamiętnić słowo wyrywające się z pęt cenzury, cudownie rozmnożone, wolne i przyspieszające swym niepowtarzalnym impetem upadek PRL-u. Wysokonakładowe reedycje książek jeszcze ćwierć wieku temu oficjalnie zakazanych to niepowtarzalna okazja, żeby utrwalić w świadomości współczesnych Polaków obraz 'drugiego obiegu' jako wspólnoty mieniącej sie odcieniami, wspólnoty poszukiwań i sporów, umysłowo swobodnej i estetycznie zróżnicowanej. Poezja, nowelistyka, rozmaite odmiany powieściopisarstwa, proza dokumentu osobistego, esej, felieton, pamflet i satyra - bez mała wszystkie główne gatunki literackie są w Kanonie zaprezentowane. �~ Tomasz Burek
„Krwawe specjały włoskie' to trzy opowiadania, napisane w latach 1974-76, o włoskim terroryzmie lat 70. Autor opisuje porwanie wnuczka jednego z najbogatszych ludzi na świecie, bunt w więzieniu i porwanie wysoko postawionego prokuratora. Fabuła jest tu pretekstem do postawienia uniwersalnych pytań o granice odpowiedzialności za słowa i czyny, o początki manipulacji, o okoliczności w jakich państwo może - dla dobra jednostki - poświęcić autorytety i zasady, o to kiedy jednostka musi podporządkować się woli aparatu państwowego a także pytania o sens demokracji. Przedmową książkę opatrzył Adam Michnik.
Jacek Bocheński, pisarz, publicysta, opozycjonista, działacz licznych instytucji kulturalnych.Rocznik 1926. Kilka lat temu powiedział sobie:Masz klawiaturę, ekran w komputerze. Jest świat naokoło. Zapisuj, co tobie i światu się zdarzy. Pisz Blog. Zobaczymy, jak ci p�jdzie.Po czym odkrywa, że w pisaniu blogu nie chodzi o literaturę, lecz o życie. Bloger nie tyle pisze, ile potwierdza swoje ego: ja jestem.Jak zatem jest? Jacek Bocheński twierdzi, że zwyczajnie. Ale c�ż to za zwyczajność, w kt�rej przeplatają się pijackie scenki spod osiedlowego marketu, ze wspomnieniami o Konstantym Ildefonsie� Gałczyńskim kopiącym własną sztuczną szczękę,
Vo svojom diele biografického charakteru sa autor zaoberá životom a dielom rímskeho básnika Ovidia na pozadí štúdia dejín starovekého Ríma za čias cisára Octaviana Augusta, skúmajúc "ducha" doby a najpodstatnejšie podnety, ktoré pôsobili na básnikov literárny vývin...
Cestopis Poliaka Bocheńskeho približuje čitateľovi niekoľko afrických krajín: Egypt, Sudán, Etiópiu, Nigériu a Ghanu. Ide o dielo šikovného a dobre pripraveného cestovateľa, bystrého pozorovateľa a zručného publicistu-reportéra. Jeho okruh záujmov a zorné pole sú veľmi široké. Píše o všetkom, čo vidí, pričom sa sústreďuje na typické stránky života spomínaných krajín. V každej z navštívených krajín venuje značnú pozornosť postaveniu žien.
