Deze Amerikaanse auteur wordt beschouwd als een van de grootste oorlogscorrespondenten van de 20e eeuw. Haar verslaggeving wordt gekenmerkt door een scherp inzicht in menselijke lotsbestemmingen in de context van oorlogen. Ze vertaalde haar ervaringen en observaties naar fictie, waarbij ze vaak thema's als gerechtigheid en menselijke moed onderzocht. Haar nalatenschap leeft voort via de prestigieuze journalistieke prijs die naar haar is vernoemd.
Martha Gellhorn, die berühmte Kriegsreporterin, schrieb in den sechziger Jahren über das "Palästina-Problem". Sie erkundete die Hintergründe des jüdischen Heimatsbedarfs und berichtete von ihrer Reise durch Deutschland sowie dem Eichmann-Prozess. Gellhorn stellte fest, dass Palästinenserführer Geld für die Ausbildung von Kämpfern verwendeten, anstatt Bildung zu fördern.
Martha Gellhorn ist eine Legende, denn sie berichtete über 60 Jahre hinweg aus Krisen- und Kriegsgebieten für alle möglichen Zeitungen und war ihr Leben lang unterwegs. Sie besuchte sie das republikanische Spanien und Deutschland in Trümmern. Ihre Kriegsreportagen machten sie berühmt. Hier nun versammelt »eine der klügsten und eloquentesten Zeuginnen des 19. Jahrhunderts«, wie Bill Buford sie nannte, Reportagen, die in Friedenszeiten entstanden sind. Reportagen, in denen sie den Zustand und die Psychologie eines Landes zu entschlüsseln sucht.
The dramatic true story of a remarkable woman growing up in Africa in the 1920s: the excitement of big game hunting and horse training, and the first solo flight across the Atlantic from east to west. It's named one of the ten greatest adventure books of all time, as selected by a panel assembled by National Geographic Adventure. The author describes growing up in an Africa that no longer exists, training and breeding race horses, flying mail to Sudan, and being the first woman to fly the Atlantic from east to west
Świat zapamiętał Marthę Gellhorn z dwóch powodów. Po pierwsze – była wybitnym korespondentem wojennym relacjonującym ważne konflikty, począwszy od wojny domowej w Hiszpanii, przez wojnę w Wietnamie, po amerykańską inwazję w Panamie. Tego typu praca wykonywana przez kobietę stanowiła fakt bez precedensu. Drugi powód doprowadzał ją do szału, bo nie miała zamiaru być przypisem do życia kogokolwiek. Mianowicie popularność dzięki małżeństwu z Ernestem Hemingwayem. Niektóre wyprawy odbywała w jego towarzystwie. Martha Gellhorn była kobietą o wielkim temperamencie. Takie też są jej wspomnienia z podróży, które obfitują w przygody pełne grozy i niebezpieczeństw. Autorka wbrew rozsądkowi przedziera się starym autem przez targane wojną Chiny, aby spotkać się z Czang Kaj-szekiem. Dryfuje po wodach Morza Karaibskiego w poszukiwaniu U-Bootów. Dociera też do rosyjskich dysydentów w Związku Sowieckim. Na te „piekła na ziemi' reaguje oburzeniem, poruszeniem, ale i ironicznym humorem. To pełna ognia i pasji rywalka Hemingwaya. „Żona Hemingwaya postanowiła się ścigać z mężem – być wszędzie i opisać wszystko. Hongkong był wtedy parterowym miastem pozbijanym z kawałków starego drewna. Jedzie na wojnę w Chinach. Opisuje to jak wycieczkę najgorszego biura podróży. Droga na wojnę jest gorsza od samej wojny. Błoto, flegma, whisky, pluskwy. Najgorsza dla niej na wojnie jest nuda. Nie ma nic nudniejszego od relacjonowania wojny, która się nie dzieje, jak na Karaibach, gdzie można pływać nago między U-Bootami. Taniec i wóda do upadłego. Zapach trędowatych. Hemingway nazwałby to wszystko rypcium-pypcium, jak Wańkowicz notatki Króliczka. Ale ten typ literatury w pierwszej osobie potrafi budzić fascynację stylem: jadłam pomyje, mieszkałam jak świnia, ociekałam potem, etc. Martha Gellhorn pozostaje legendą i jako żona wielkiego pisarza, i jako wielka, tylko po swojemu, pisarka”. Krzysztof Mroziewicz
Martha was the youngest of sixteen, handpicked reporters who filed accurate, confidential reports on the human stories behind the statistics of the Depression directly to Roosevelt's White House.
Written in the aftermath of World War II, Love Goes to Press opened in London in 1946 and on Broadway in 1947. At the time a relief for the survivors of Blitzkrieg and ration cards, today it is a devilishly entertaining portrayal of the Battle of the Sexes.
Die Korrespondenz der Kriegsreporterin Martha Gellhorn bietet Einblicke in ihr außergewöhnliches Leben im 20. Jahrhundert. Ihre Briefe, zusammengestellt von Caroline Moorehead, dokumentieren ihre Berichterstattung aus Krisengebieten und ihr Streben nach einem intensiven, selbstbestimmten Leben. Ein wertvoller Schatz für Leser.
Novellen
Drei Novellen
Martha Gellhorn war eine Kämpferin, als Kriegsreporterin wie als Frau. Den Zumutungen der Geschlechterrollen antwortet sie in ihren Erzählungen mit Satire und Witz, aber auch mit heller Verzweiflung. So ist Lotte aus »Eine vielversprechende Karriere« ein altmodischer Mensch und nimmt Freundschaften ernst. Wo sie kann, will sie helfen, aber ihren Freund Claud bewahrt sie dennoch nicht vor seinem Liebesunglück. In »Der Gewiefte« erklimmt Théodore mühelos die Karriereleitern von Paris, London und New York, aber sein Herz erblüht erst, als er Anne trifft. In »Fall und Auftsieg von Mrs. Hapgood« bekämpft Mrs. Hapgood ihren Ehekummer mit Wein und exzessiven Einkäufen, es hilft alles nichts, auch ncht der Versuch, als leichtes Mädchen ein wenig Glück zu finden. Martha Gellhorn brannte wie eine Kerze von beiden Seiten – im Leben wie im Schreiben. Aber im Schreiben fand sie die Freiheit und Kraft, dem Leben die Stirn zu bieten. »Muntere Geschichten für müde Menschen« ist der Beweis.
