Harald Jähner Boeken

How does a nation recover from fascism? 1945 to 1955 was a raw, wild decade poised between two eras that proved decisive for Germany's future - and one starkly different to how most of us imagine it today. Post-war Germany found itself occupied over four zones by the victorious Allied forces. More than half its population was displaced, 10 million newly released forced labourers and several million prisoners of war returned to an uncertain existence in a country that found itself politically, economically and morally bankrupt. Aftermath is the first history of Germany's national mentality in the immediate post-war years. Using major global political developments as a backdrop, Harald J hner weaves a series of life stories into a nuanced panorama of a nation undergoing monumental change. Accompanied by expertly selected black and white photographs - some beautiful, some revelatory, some shocking - Aftermath evokes an immersive portrait of a society corrupted, demoralized and freed - all at the same time.

"A revelatory history of the transformational decade after World War II when Germany raised itself out of the ashes of defeat, turned away from fascism, and reckoned with the corruption of its soul, and the horrors of the Holocaust"--

Deutschland 1918. Ende des Ersten Weltkriegs, Revolution, Sieg der Demokratie. Zugleich beginnt ein Siegeszug befreiter Lebensweisen. Die Inflation bringt die überlieferten Werte ins Wanken. Alles soll von Grund auf anders werden: die «Neue Frau», der «Neue Mann», «Neues Wohnen», «Neues Denken». Als es Mitte der Zwanziger auch wirtschaftlich aufwärtsgeht, wird Deutschland ein anderes Land. Frauen erobern die Rennpisten und Tennisplätze, gehen abends alleine aus, schneiden sich die Haare kurz und denken nicht ans Heiraten. Unisex kommt in Mode, Androgynes und Experimentelles. Jähner erzählt von der Erfindung der Freizeit, von Boxhallen und Tanzpalästen, und von den Hotspots der Neuen Zeit, vom Büro und Großstadtverkehr, vom Warenhaus als Glücksversprechen oder der Straße als Ort erbitterter Kämpfe. So vieles wirkt heute verblüffend modern. Die Vorliebe für Ironie, das Gradlinige und Direkte. Aber auch die Angst vor der «Entwertung aller Werte», der Herrschaft des Billigen. Ein großer Teil der Deutschen fand sich im Aufbruch nicht wieder. Als das Geld knapper wurde und die Zukunft düsterer, offenbarte sich die tiefe Spaltung der Gesellschaft und die Unfähigkeit, sie auszuhalten. Harald Jähner liefert eine Gesamtschau dieser so pulsierenden, reichen Zeit – und zeichnet das Bild eines zerrissenen Landes voll gewaltiger und erschreckender Energien. Es ist uns irritierend ähnlich und – hoffentlich – doch ganz anders.

"Der Neubeginn, neu gesehen" präsentiert ein einzigartiges Panorama der Nachkriegszeit von 1945 bis zum Wirtschaftswunder. Harald Jähner entdeckt in Archiven beeindruckende Fotografien, die das Zusammenspiel von Schrecken und Lebensfreude zeigen. Er erzählt die Geschichten hinter den Bildern und beleuchtet die Mentalität und den Alltag dieser prägenden Jahre.

Německo 1945: země v troskách. Z měst se staly ruiny a více než polovina obyvatel žije na místech, kam nepatří nebo kde netouží být. Jak lze z takového chaosu znovu vybudovat fungující společnost? Ve vybombardovaném Berlíně se novinářka a členka odboje Ruth Andreas-Friedrich zahřívá u provizorního topidla a do deníku zaznamenává, jak město zachvátilo šílenství očekávání a pracovitosti. Spojené státy vysílají Hanse Habeho, židovského novináře a vojáka americké armády, do první linie psychologické války; jeho úkolem je založit novinové impérium a pokusit se změnit německé myšlení. Filozofka Hannah Arendt se vrací do země, ze které utekla, a s překvapením zjišťuje, že její obyvatelé jsou sice posedlí touhou po novém začátku, ale při zmínce o holokaustu mlčí. Kniha Čas vlků zobrazuje fascinující panorama národa, který se ocitl na křižovatce monumentálních změn. Roky 1945 až 1955 byly hrubou a surovou dekádou, ale ukázaly se jako rozhodující období pro další budoucnost Německa. Harald Jähner nabízí strhující portrét zkorumpované, demoralizované a současně svobodné společnosti.

Nemecko 1945: krajina v troskách. Z miest sa stali ruiny a viac než polovica obyvateľov žije tam, kde nepatrí alebo netúži byť. Ako sa z takéhoto chaosu dá znovu vybudovať fungujúca spoločnosť?V zbombardovanom Berlíne sa novinárka a členka odboja Ruth Andreas-Friedrich zohrieva pri provizórnej piecke a do denníka zaznamenáva, ako mesto zachvátilo šialenstvo očakávania a pracovitosti. Američania vysielajú Hansa Habeho, židovského novinára a vojaka americkej armády, do prvej línie psychologickej vojny, ktorej úlohou je založiť novinové impérium a pokúsiť sa zmeniť nemecké myslenie. Filozofka Hannah Arendt sa vracia do krajiny, z ktorej utiekla, a s prekvapením zisťuje, že jej obyvatelia sú síce posadnutí túžbou po novom začiatku, no pri zmienke o holokauste mlčia.Kniha Čas vlkov zobrazuje fascinujúcu panorámu národa, ktorý sa ocitol na križovatke monumentálnych zmien. Roky 1945 až 1955 boli hrubou a surovou dekádou, no ukázali sa ako rozhodujúce obdobie pre ďalšiu budúcnosť Nemecka. Autor ponúka strhujúci portrét skorumpovanej, demoralizovanej a súčasne slobodnej spoločnosti.

Niemcy w 1918 roku: koniec Wielkiej Wojny, rewolucja, zwycięstwo demokracji, a przy tym triumf wyzwolonego życia. Inflacja wstrząsa tradycyjnymi wartościami. Wszystko ma być zasadniczo inne: „nowa kobieta”, „nowy mężczyzna”, „nowe życie”, „nowe myślenie”. Kobiety obcinają włosy, wychodzą wieczorami, podbijają tory wyścigowe i korty tenisowe. Nie myślą już o zamążpójściu. Unisex staje się modny i eksperymentalny. W połowie lat dwudziestych, kiedy gospodarka niezwykle przyspiesza, Niemcy stają się innym krajem. Harald Jähner opowiada o wynalazku czasu wolnego, o halach bokserskich i pałacach tańca, o powstaniu nowoczesnych biur i o ruchu wielkomiejskim, o domach towarowych jako obietnicy szczęścia oraz ulicy jako miejscu zaciętych walk. Jednak w miarę pogłębiania się kryzysu od początku lat trzydziestych, przyszłość staje się coraz bardziej ponura, a w społeczeństwie uwidaczniają się głębokie podziały i niemożność ich zniesienia. „Rausz” Haralda Jähnera to swoisty prequel bestsellerowego „Czasu wilka”.

Pierwsze lata powojenne to dla jednych „dziki kontynent”, dla innych „wielka trwoga”, dla Niemców „wilczy czas” – czas, w którym cały naród musiał dokonać przewartościowania swych postaw i stworzyć fundamenty demokratycznego państwa. Harald Jähner ukazuje Niemców w całej ich różnorodności: pisarza Alfreda Döblina, który w swej twórczości próbował kreować nowych, nieobarczonych przeszłością obywateli, Beate Uhse – twórczynię pierwszego sex-shopu na świecie, bezimiennych handlarzy z lucky strike’ami w kieszeniach i stylowe gospodynie domowe. „Czas wilka” to również opowieść o krajobrazie wszechobecnych ruin, o masowych migracjach ludności, o silnych afektach i emocjach. O kształtowaniu nowej gospodarki rynkowej w cieniu grabieży i czarnego rynku, o generacji Garbusa. Ale też o systematycznym wypieraniu prawdy o Zagładzie. To barwna historia pierwszej powojennej dekady pokonanych Niemiec, która położyła podwaliny pod niemiecki rozwój gospodarczy, „cudu, że się udało”.

Erzählte Geschichte, Montage, soufflierter Text - die drei Begriffe bezeichnen literarische Konstruktionsweisen des «Berlin Alexander- platz». In ihren Gegensätzen geht es um den Platz, den sich der Mensch in den Systemen seiner Gesellschaft, seiner Sprache, seines Denkens zumisst: als Zentrum, als Randfigur oder als Opfer. Er- zählend erfährt sich das Subjekt noch als Zentrum der Welt, es erblickt die Dinge aus seiner Perspektive und ordnet sie auf der zeitlichen Achse seines Erlebens an. Die Montage breitet dagegen ihr Material in der Figur einer Fläche aus, die kein Zentrum mehr anerkennt. Das surrealistische Element des Romans, das die souf- flierende Stimme des Unbewussten notieren will, akzeptiert den Autor nur als passiven Zuhörer, als Opfer seines Textes.