Wendy Perriam

Wendy Perriams schrijfwerk is diepgaand gevormd door de scherpe contrasten in haar leven, van strikte kloosterdicipline tot de wildheid van de jaren zestig, huwelijk en scheiding, onvruchtbaarheid en moederschap. Haar romans en korte verhalen worden geprezen om hun vermogen om te ontstellen, te vermaken en te choqueren, waarbij ze de donkerdere, vaak tegenstrijdige aspecten van de menselijke ervaring onderzoeken. Perriam beschouwt schrijven als een ruimte voor 'schaduw-zelfen', waardoor ze uiteenlopende identiteiten kan belichamen, van de nette matrone tot de 'sloerie', van de georganiseerde auteur tot de 'gekke vrouw schreeuwend in een dwangbuis'. Deze verkenning van complexe en vaak verontrustende facetten van het bestaan maakt haar werk boeiend en tot nadenken stemmend voor lezers.