Remo Bodei Volgorde van de boeken

Remo Bodei challenges the traditional view of passions as disruptive forces, proposing instead that order and disorder coexist harmoniously. He explores the intricate relationship between emotions and reason, suggesting that passions can enrich human experience rather than simply lead to chaos. Through a philosophical lens, Bodei invites readers to reconsider the role of emotions in shaping our understanding of the world and ourselves.

Rzeczy żyją – zdaniem Remo Bodei fakt ten nie ulega wątpliwości. Mówi nam o tym nie tylko nasze codzienne doświadczenie, ale także zrodzone zeń literatura i sztuka. Nie trzeba więc zatem pytać czy rzeczy żyją, ale należy zadać sobie pytanie: jak żyją? Rozstrzygnięcie tej kwestii jest istotne nie tylko dlatego, że pozwala nam lepiej rozumieć je same, ale także – a może przede wszystkim – dlatego, że dzięki temu jesteśmy w stanie pełniej uświadomić sobie naszą własną kondycję. Ta bowiem – jak uczy nas filozofia już od starożytności, o czym wszak jesteśmy skłonni zapominać – jest nieuchronnie uwarunkowana przez rzeczy. Człowiek od zawsze otacza się nimi, bez nich nie byłby tym, kim jest. Również one nie byłyby tym, czym są bez człowieka. Rzeczy zatem żyją własnym życiem, ale zarazem żyją tak, jak im na to pozwalamy. I odpowiednio – my żyjemy naszym życiem, niemniej na tyle, na ile pozwalają nam właśnie one.

Exploring the evolution of objects from prehistoric tools to modern technology, the book delves into how these items reflect human progress and cultural significance. It highlights the intricate relationship between objects and their historical contexts, revealing the deeper meanings and emotions they carry. By examining the transformation of material culture, the narrative uncovers the often-overlooked connections between humanity and the things we create and use.

In der Goethe-Zeit wird zum erstenmal die Pathologie der Moderne sichtbar. Bodei untersucht deren Problematik ausgehend von einem bisher ungedruckten Hegel'schen Fragment. Neben Hegel steht Goethe im Zentrum der Darstellung. Dekompositionen: Ein Hegel'scher Vor-Text: ›Der immer sich vergrössernde Widerspruch‹ (um 1800) Die verschiedenen Sinnebenen (Kommentar) - Themen: Das Unbekannte und die Grenzen: Kant, Novalis, Hölderlin - Fluchtlinien: Jesus, Rousseau, Fichte - Gretchens Zimmer: Entwicklung und Grenzen der Individualität bei Goethe - Projektionen: Hegel und die Zeit danach - Namenverzeichnis.