Jarosław Marek Rymkiewicz Boeken
Jarosław Marek Rymkiewicz was een Poolse dichter, essayist, dramaturge en literatuurcriticus. Zijn werken duiken vaak in diepgaande filosofische thema's en vertonen een unieke poëtische stijl. Als hoogleraar filologische wetenschappen leverde hij een belangrijke bijdrage aan het literatuuronderzoek met zijn uitgebreide kennis en taalgevoel. Zijn schrijven wordt geprezen om zijn intellectuele diepgang en artistieke vorm.




Wieszanie
- 265bladzijden
- 10 uur lezen
„Książka ta przeznaczona jest dla miłośników historii ojczystej – takich, którzy lubią czytać o tym, jak wyglądało życie polskie w dawnych czasach i jak żyli nasi przodkowie, jakie mieli przygody oraz obyczaje. Mówi ona o wydarzeniach, które miały miejsce w Warszawie przed ponad dwustu laty, między połową kwietnia a początkiem listopada 1794 roku. Jest w niej również mowa o kilku wydarzeniach nieco późniejszych i nieco wcześniejszych, a także (dla przykładu oraz porównania) o wydarzeniach, do których doszło w tymże czasie w Wilnie i w Krakowie. Nie znaczy to, że moja opowieść zdaje sprawę ze wszystkich ważnych wydarzeń, które miały miejsce w Warszawie w roku 1794. Tę kwestię dostatecznie wyjaśnia tytuł książki – jej tematem są wydarzenia wiążące się z wieszaniem na szubienicy, a więc, ujmując to inaczej, z legalnym lub nielegalnym wykonywaniem wyroków śmierci – niekiedy sądowych, a niekiedy wydawanych spontanicznie przez lud Warszawy”.[wstęp]
Rymkiewicz, we właściwy sobie sposób, wybiera tematy nieoczywiste, wydawałoby się błahe, żeby swą opowieścią poprowadzić czytelnika do rzeczy najważniejszych, nierzadko ostatecznych. Razem z nim zaglądamy do paryskich mieszkań, chodzimy po paryskich ulicach i cmentarzach pierwszej połowy XIX wieku, śledzimy Mickiewicza w jego podróżach, podglądamy przy pracy i przez drzwi szpitala dla obłąkanych... Mickiewicz, któremu poeta zadaje wiele pytań, pozostaje tajemnicą, chociaż dzięki Rymkiewiczowi, wiemy o nim znacznie więcej.
Rymkiewicz wprowadził do literatury nowatorską formę, pozwalającą w oryginalny sposób ująć życie i twórczość poetów (pisał też o Mickiewiczu, Słowackim, Fredrze). Encyklopedia, składająca się z alfabetycznie uporządkowanych haseł – fragmentów, wydaje się obejmować całość, takie jest dążenie autora. A przecież – jak sam wielokrotnie przyznawał – z przeszłości i z czyjegoś życia zostają tylko ułamki, fragmenty, tropy, które czasem pozwalają się domyślać brakujących części, a czasem prowadzą na manowce.