Vliegers onder het matras is een verhalenbundel waarin de typische vertelwijze en alle thema's van Marion Bloem te vinden zijn. Haar Indische achtergrond, de schrijfster die haar verleden probeert te concretiseren zodat haar heden begrijpelijk wordt, de erotiek, het verlangen naar een groots en meeslepend bestaan en het schrijven om te ontsnappen aan de werkelijkheid. De verhalen zijn in de loop van de jaren tachtig geschreven en horen onmiskenbaar bij elkaar. We herkennen de vrouwelijke hoofdpersonen, haar familieleden, de verliefdheden en het onbegrip. In elk verhaal wordt de lezer geconfronteerd met de vele verwachtingen van een jong meisje en de nuchtere visie daarop van de volwassen vrouw, die er al schrijvend aan terug denkt. De verhalen zijn als vliegers die onder het matras gekoesterd worden, waarmee de schrijfster uiteindelijk aan de onvermijdelijke teleurstellingen ontsnapt.
Marion Bloem Volgorde van de boeken
Deze auteur duikt in de complexiteit van de menselijke psyche en interpersoonlijke relaties. Zijn werken verkennen vaak thema's als identiteit, herinnering en de impact van het verleden op het heden. Stilistisch staat hij bekend om zijn indringende inzichten en suggestieve vertelkunst. Met zijn verhalen nodigt hij lezers uit om na te denken over de essentie van de menselijke ervaring.






- 2015
- 2012
Meisjes vechten niet
- 63bladzijden
- 3 uur lezen
Een nichtje vertelt over de tragische liefdesgeschiedenis van haar lievelingstante.
- 2001
Games4girls
- 267bladzijden
- 10 uur lezen
Dutch
- 1995
- 1994
Lange Reisen, kurze Lieben
- 233bladzijden
- 9 uur lezen
- 1993
Het relaas van een jonge vrouw die de liefde van anderen nodig heeft om van zichzelf te kunnen houden.
- 1990
Verhalen over de verwachtingen van een jong meisje en de nuchtere visie daarop van een volwassen vrouw.
- 1985
Geen gewoon Indisch meisje
- 238bladzijden
- 9 uur lezen
Een meisje worstelt met het besef dat zij zichzelf, haar verleden, haar culturele achtergrond altijd verloochend heeft. Aan de hand van gebeurtenissen, herinneringen en verhalen probeert zij erachter te komen wie zij is. Zij maakt twee reizen naar Indonesië, de eerste samen met haar Hollandse vriend, de tweede - na de dood van haar vader - samen met haar moeder. Om haar verwarring en verscheurdheid zo scherp mogelijk weer te geven heeft Marion Bloem de hoofdfiguur opgesplitst in twee meisjes die elkaars tegenpool zijn: het hartstochtelijke zusje, bij wie elk nieuw inzicht tot nieuwe obsessies leidt en het onverschillige zusje, dat haar maatschappelijke ambities niet door haar emoties laat dwarsbomen.


