Op de schouders van de meester

Meer over het boek

De mens kan weken zonder voedsel, dagen zonder water, minuten zonder lucht, maar geen milliseconde zonder waar te nemen. Met oefening kan men zonder gedachten zijn, maar niet zonder waarneming. Bewustzijn kent, net als materie, vier aggregaatstoestanden: waarnemen, waarnemer, waarneming en waargenomene. Waarnemen gebeurt altijd via reflexie; het gereflecteerde beeld krijgt door identificatie werkelijkheidswaarde. Hierdoor creëert de mens zijn of haar echo, het ego, dat in een virtueel universum leeft. Dit ego krijgt leven door de aandacht van zijn schepper en wordt gevoed wanneer men ‘ik’ zegt of denkt. Collectief wordt het virtuele universum gevoed door wereldse en geestelijke machtsstructuren, waardoor het zijn vorm behoudt. Deze schaduwwereld houdt de ziel gevangen en verplicht tot reïncarneren, totdat men door zelfrealisatie deze gevangenschap kan doorbreken. Het proces wordt verklaard door de meester en biedt inzicht in hoe men kan ontsnappen aan de eindeloze herhaling van Samsara. Zelfrealisatie is het moment waarop men ontdekt geen object te zijn. Verlichting ontstaat als men stopt met identificeren met objecten. Verlossing volgt uit het besef geen object te zijn. Het ware zelf is de onvoorwaardelijke capaciteit tot waarnemen van het waarnemen, de waarnemer, de waarneming en het waargenomene. Zodra je deze inzichten volledig begrijpt, staat niets jouw zelfrealisatie in de weg!