Tunel z gołębiami

Z tajnego świata, kt�ry kiedyś znałem, pr�bowałem uczynić teatr dla tego szerszego świata, w kt�rym wszyscy żyjemy ? najpierw wyobraźnią, potem potrzebą odwzorowania rzeczywistości. P�źniej znowu zaczyna pracować wyobraźnia i wreszcie można zasiąść za biurkiem, przy kt�rym teraz siedzę?. Fragment książki Tunel z gołębiami Le Carr� zawsze pisał o tym, co właśnie się dzieje. W czasach zimnej wojny, gdy służył w wywiadzie brytyjskim, i w trakcie własnej kariery pisarskiej, gdy jeździł do ogarniętej wojną Kambodży, do Bejrutu w przeddzień izraelskiej inwazji roku 1982 czy do Rosji przed upadkiem muru berlińskiego i po nim. W swych pierwszych opublikowanych wspomnieniach, kt�re właśnie trafiają do rąk Czytelnika, le Carr� dowcipnie i celnie analizuje moralną dwuznaczność wydarzeń, kt�rych był świadkiem, znaną dotąd jedynie z jego powieści. Pisze czasem z humorem, czasem wstrząsająco, to bawiąc, to zmuszając do refleksji nad wydarzeniami, o kt�rych ? wydawałoby się ? wszystko już wiadomo. O papudze w hotelu w Bejrucie, kt�ra nauczyła się naśladować dźwięki karabin�w maszynowych i pierwsze takty Beethovenowskiej ?piątki?. O rwandyjskich muzeach pełnych ciał ofiar ludob�jstwa. O Sylwestrze roku 1982, spędzonym wraz z Jaserem Arafatem i jego sztabem. O wywiadzie, kt�ry przeprowadził z niemiecką terrorystką w więzieniu na pustyni Negew. O pouczającej rozmowie z wielkim fizykiem, dysydentem i laureatem Pokojowej Nagrody Nobla, Adriejem Sacharowem. O spotkaniach z byłymi szefami KGB. O tym, jak Alec Guinness przygotowywał się do roli George?a Smileya w legendarnych adaptacjach BBC. A także o pracowniczce organizacji pomocowych, kt�ra posłużyła mu za wz�r gł�wnej bohaterki Wiernego ogrodnika.