Mario Levi wordt geprezen om zijn diepgaande verkenning van het ingewikkelde sociale weefsel van Istanbul en de subjectieve ervaring van haar inwoners. Zijn verhalen duiken in thema's als herinnering, ergens bij horen en de complexe wisselwerking tussen persoonlijke geschiedenis en het bredere stedelijke landschap. Levi bezit een onderscheidende stem die introspectieve diepgang combineert met scherpe observatie, waarbij hij de innerlijke levens van zijn personages met gevoeligheid weergeeft en tegelijkertijd de unieke sfeer van de stad schetst. Door zijn suggestieve proza nodigt hij lezers uit om de blijvende verbanden te overwegen tussen individuele reizen en de collectieve verhalen die de ziel van een stad vormen.
Told in a series of fragments, Our Best Love Story traces the end of a romance as an unnamed narrator wanders the streets of his city, attempting to endure his new solitude, taking refuge in remembered places and imagined companions.
Der Band kreist um den Augenblick des Wunders und des Erstaunens während der Entdeckung einer Stadt, ihrer Kunst und Kultur. Im Zentrum der Betrachtung stehen dabei Aspekte der Narration in der aktuellen zeitgenössischen künstlerischen Produktion Istanbuls und zwar in Literatur wie bildender Kunst. Die angebotenen Essays und Kunstwerke reflektieren die kulturelle Verortung der Stadt innerhalb der internationalen Gegenwartskunst und nähern sich den großen Themenkomplexen Innenschau, Weltkonstruktion und Wahrnehmung von den unterschiedlichsten Positionen aus. Künstler und Künstlerinnen aus drei Generationen skizzieren anhand zahlreicher Einzelprojekte persönliche und visionäre Erzählungen, die ihre weitreichenden äußeren und inneren Wandlungsprozesse dokumentieren. Die präsentierten Künstler (Auswahl): Hamra Abbas, Murat Akagündüz, Yesim Akdeniz, Eylem Aladogan, Meriç Algün Ringborg , Hüseyin Bahri Alptekin, Halil Altindere, Kutlug Ataman, CANAN, Asli Çavusoglu, Cengiz Çekil, Banu Çennetoglu, Mutlu Çerkez, Antonio Costantino, Canan Dagdelen, Lukas Duwenhögger, Erdem Ergaz, Cevdet Erek, Murat Gök, Nilbar Güres, Sibel Horada, Emre Hüner, Aki Nagasaka, Marcel Odenbach, Ahmet Ögüt, Füsun Onur, Mario Rizzi, Nasra Simmes, Günes Terkol, Erdem Tasdelen, Cengiz Tekin, Irem Tok, Uygur Yilmaz Ausstellung: MAK, Wien 23.1.–21.4.2013
Izak, ein unzufriedener Kaufmann, sucht seine ehemaligen Freunde aus der revolutionären Jugendzeit, um ein Theaterstück über die Vielfalt Istanbuls aufzuführen. Bei der Wiedervereinigung erkennen sie, wie sehr sich ihre Leben verändert haben, und trotz ihrer Schicksalsschläge finden sie zurück zu ihrer Freundschaft, geprägt von Ehrlichkeit und bitterem Humor.
Türk Edebiyatı’nın usta ismi Mario Levi, yedi kitaplık İstanbul serisi Gördüklerimiz Göremediklerimiz’in üçüncü kitabı O Pazartesi’de okuru Eminönü’ne davet ediyor. Tarihî esnaf lokantalarından çarşılara, tatlıcılardan kahvecilere, balıkçılardan mezecilere, kumaşçılardan parfümcülere, bugünün gözüyle artık biraz da ‘tuhaf’ kaçan kahramanlarıyla bir İstanbul yolculuğu bu. Özlem, aşk, ayrılık, itiraf edilemeyen duygular ve yüzleşilemeyen anılarla yüklü. Bu romandaki fotoğraflar bir çağ tanıklığı adına yazar tarafından çekildi. O Pazartesi, yaşadığımız günleri geçmişle köprü kurarak anlatan bir İstanbul romanı.
Levi opowiada o poszukiwaniu swojego miejsca w świecie. Właśnie z tego powodu gł�wnym bohaterem powieści jest Stambuł ze wszystkimi nadziejami, jakie w sobie kryje i jakie niszczy. Przez strumień świadomości powieściowych bohater�w czytelnik śledzi życie tego wspaniałego wielkiego miasta, może je poczuć i doświadczyć.Stambuł był baśnią to pasjonująca historia żydowskiej rodziny na przestrzeni lat 1920-1980, dla kt�rych Stambuł jest jedynym domem. Intrygująca opowieść o migracjach, o tych, kt�rzy przybyli z innych kraj�w, i tych, kt�rzy wyjechali z Turcji. Członkowie owej rodziny, a także jej przyjaciele i sąsiedzi, tworzą bogatą mozaikę postaci, z kt�rych każda stara się na sw�j spos�b przetrwać burzliwy XX wiek.
Levi konfrontuje turecką rzeczywistość ze zniszczonymi marzeniami, welonem niepamięci i brutalnością nacjonalizmu wczesnych lat osiemdziesiątych. Izak, 50-letni, dobrze sytuowany kupiec ze Stambułu, nie jest zadowolony ze swojego życia, nad miarę spokojnego, pozbawionego głębszych emocji, nieciekawego i bezbarwnego. Coraz częściej wraca myślami do czasów rewolucyjnej młodości i postanawia odnaleźć pięcioro przyjaciół z tamtych lat, by wystawić z nimi na scenie tę samą sztukę, którą w latach siedemdziesiątych odegrali razem na deskach szkolnego teatru. Radość spotkania po latach szybko przyćmiewa fakt, że przyjaciele bardzo się zmienili. Żadne z nich nie znalazło szczęścia w miłości, żadne nie zrealizowało młodzieńczych marzeń o sprawiedliwym społeczeństwie. Uczciwość, z jaką konfrontują się z dawnymi uczuciami, tragicznymi przeżyciami i teraźniejszością, powoduje, że spotkanie klasowe staje się okazją do tego, by raz jeszcze spojrzeć wstecz i przemyśleć swoje życie.