Een 12-jarige Amsterdamse jongen, die de laatste maanden van de oorlog op een boerderij doorbrengt, vormt zich uit de maar half begrepen gebeurtenissen om hem heen een beeld van de oorlog en de wereld van de volwassenen.
J. Bernlef Boeken
14 januari 1937 – 29 oktober 2012
Het werk van Bernlef kenmerkt zich door een sobere taal en een onvermoeibare fascinatie voor het menselijk geheugen. Zijn geschriften duiken vaak diep in de menselijke geest en onderzoeken hoe we ons herinneren, vergeten en hoe onze herinneringen worden gevormd. Door zijn poëtica ontrafelt hij de complexiteit van het menselijk bestaan en de kwetsbaarheid van het geheugen. Zijn proza staat bekend om zijn meditatieve en introspectieve kwaliteiten.
Een dementerende man beschrijft zijn steeds groter wordende isolement.
Drie korte verhalen geschreven door J. Bernlef, getiteld: - Hondendromen - Geboorte - Dubbele tong
De pianoman
- 89bladzijden
- 4 uur lezen
Een man van weinig woorden wordt in Dover achtergelaten door een Engels meisje met wie hij door Europa reist. Hij zwijgt, zoals hij dat zijn hele leven gewend is geweest waardoor hij niet geïdentificeerd kan worden.
De wereld zwijgt. Daarom spreken mensen. Want alles gaat tenslotte verloren. Daarom verzamelen mensen: dingen, foto's, herinneringen. De hoofdpersonen in Bernlefs verhalen leveren een heroïsch en hardnekkig gevecht tegen een onverzettelijke macht. Soms gaat het om persoonlijke verledens die beschermd moeten worden tegen het vergeten, een andere keer gaat het om het gemanipuleerde verleden van dictaturen. Alles gaat voorbij, maar dat voorbij gaan wordt door Bernlef op een kroniekachtige, schijnbaar laconieke manier vastgelegd, in een stijl waarin mededogen en verbaasde ontroering doorklinken.
Lijsters: Verloren zoon
- 175bladzijden
- 7 uur lezen
Verloren zoon sluit aan bij de eerbiedwaardige traditie van de zogenaamde robinsonade: een roman in de trant van het beroemde, in 1719 verschenen boek van Daniel Defoe: Robinson Crusoe. In Defoes didactische roman staat Robinson model voor de ondernemende mens uit het tijdperk van de Verlichting. Aangespoeld op een onbewoond eiland weet hij zich als een ware 'doe-het-zelver' uitstekend te redden. Bemlefs Robinson, de toneelregisseur Rob Noordhoek, vergaat het heel anders. Hij is een typisch product van de moderne, technologische samenleving. Dat wil zeggen dat hij een meester is in het bedienen van apparaten. Maar op het verlaten eiland waar hij aanspoelt bevinden zich niets dan de resten van een beschaving. Noordhoek is aangewezen op zijn inventiviteit en komt, in tegenstelling tot Defoes held, tot de ontdekking dat hij twee linkerhanden heeft. De roman beschrijft op een lichtvoetige manier Noordhoeks onvermijdelijke ondergang. Daarnaast is de roman een exploratie van Noordhoeks verleden aan de hand van brieven die hij schrijft aan een actrice die alleen als afbeelding op het eiland aanwezig is. Vrijdag neemt in Bernlefs roman de gedaante van een Franssprekende papegaai aan. Aan het slot van het boek vallen dood en ware identiteit van de hoofdpersoon eindelijk samen.
Als een oude Deense rechter een onderzoek doet naar een op Groenland gepleegde moord, ontstaat er een crisis in zijn persoonlijk leven door de botsing tussen twee culturen en rechtssystemen.
De veertienjarige Lucille woont in een klein dorp, is een paar keer blijven zitten en heeft ouders die voortdurend ruziemaken. Ze snakt naar aandacht en wanneer er een nieuwe, aardige leraar op school komt, grijpt ze haar kans. Ze probeert hem te verleiden en vertelt haar vriendinnen de wildste verhalen over hen beiden – al gaat hij in werkelijkheid niet in op haar avances. Toch wordt de sfeer steeds grimmiger en beschuldigen de dorpelingen hem al snel van seksueel misbruik. Hoe kan hij zich verdedigen tegen een uit de hand gelopen leugen?Bernlef stuurde het manuscript van Een onschuldig meisje twee weken voor zijn overlijden in oktober 2012 naar de uitgeverij. Het is de allerlaatste roman die hij voltooide.
