Gerard Reve was een Nederlandse auteur wiens werk wordt beschouwd als cruciaal voor de Nederlandse literatuur na de Tweede Wereldoorlog. Zijn schrijven wordt gekenmerkt door een scherpzinnige observatie van het menselijk bestaan, vaak gericht op de donkere aspecten van het leven en de zoektocht naar betekenis in alledaagse situaties. Reve verweeft meesterlijk realiteit met verbeelding en creëert een unieke sfeer die de lezer meesleept in de diepten van de menselijke psyche. Zijn literaire stijl is onderscheidend en ironisch, waarbij hij vaak subtiele humor gebruikt om diepere waarheden over de maatschappij en het individu te onthullen.
De Avonden vertelt het verhaal van Frits van Egters, die in de donkere decemberdagen van vlak na de Tweede Wereldoorlog zich een houding probeert te geven tegenover zijn ouders en vrienden. Over alles ligt een grijze waas van melancholie, en met zijn eigenzinnige gevoel voor humor probeert hij door het pantser van de verveling te breken. In het ontroerende slothoofdstuk komt hij tot het louterende inzicht dat hij door te kijken en te observeren de zinloosheid heeft bezworen: 'Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven.'
"De lezer zal misschien opwerpen, dat mijn betoog de grens van het geoudehoer nadert, of zelfs al overschreden heeft. Er is niets tegen geoudehoer, zolang er maar Gods zegen op rust." In zijn brievenboek 'Op Weg Naar Het Einde' vond Gerard Reve de toon die hem tot de meest geciteerde schrijver van Nederland zou maken. In een beeldende stijl, die veel is geïmiteerd maar nooit overtroffen, geeft hij zijn visie op godsdienst, marxisme en homoseksualiteit.
De schrijver heeft het al zo lang aangekondigd, zijn trouwe lezers hebben er zo lang op gewacht: 'Het Boek van Violet en Dood'. Het is er nu: een hoogtepunt in het majestueuze oeuvre van Gerard Reve, zijn meest autobiografische roman, die al voor verschijning terecht legendarisch is. 'Het Boek van Violet en Dood' is een onbeteugelbare gedachtenstroom waardoor de schrijver zich laat meevoeren, terwijl hij rouwt om een buurjongen die door een verkeersongeval om het leven is gekomen. Die rijke gedachtenstroom geeft ons een diep en adembenemend inzicht in het leven en werk van Gerard Reve. Het is zoals hij beloofde: het gaat over alles. Over God, liefde, dood, kunst, politiek en natuurlijk over de Mededogenloze Jongen, die hij dit keer aantreft in een zomerkamp voor Nijmeegse studenten. 'Het Boek van Violet en Dood' is een aangrijpende roman waarin de schrijver zich met hart en ziel aan zijn lezers blootgeeft, waarbij hij niets en niemand spaart, ook zichzelf niet. En tegelijkertijd getuigt hij voortdurend en onverbiddelijk van het doel dat zijn leven bepaalt, namelijk het zoeken en verkondigen van de waarheid. 'Het Boek van Violet en Dood' is een van de belangrijkste boeken in de naoorlogse literatuur.
In het najaar van 1985 hield Gerard Reve vier Albert Verwey-lezingen in de Leidse Pieterskerk, ter afsluiting van zijn leeropdracht als gastschrijver aan de Leidse Letterenfaculteit. In de voordrachten zet Reve zijn persoonlijke theorie uiteen met betrekking tot religie, kunst, en in het bijzonder literatuur. Hij benoemt de vier zuilen van het proza, te weten Conceptie, Compositie, Stijl en Woordgebruik. Zo ontvouwt Reve op kenmerkende wijze zijn persoonlijke poëtica: ernstig en ironisch, stellig en uiterst humoristisch tegelijk
